Zelfs terwijl hij 5 dagen in de week voor TU Delft werkt, voelt cyber security consultant Joey Gommans zich sterk verbonden met de collega’s van zijn thuisbasis Nivo. ‘We zijn een bevlogen techneutengroep en maken elkaar steeds beter.’
‘De keren dat mijn moeder aan de keukentafel heeft moeten vragen of het misschien eens over iets anders mocht gaan dan IT, zijn al lang niet meer op 1 hand te tellen. Mijn vader was vroeger netwerkarchitect. Ik ben zodoende opgegroeid met computers. Ik vond het leuk en werd er snel handig mee. Dus toen vrienden tegen minimumloon vakken vulden, hielp ik mensen voor een voor tieners behoorlijke zakcent met hun computerproblemen. Bijvoorbeeld door familiefoto’s van de harde schijf van iemands gecrashte computer te redden. Met iets wat voor mij vrij simpel was, kon ik mensen ongelofelijk blij maken. Dat vond ik mooi.
Die affiniteit voor computers professionaliseerde ik met de studies Particulier digitaal onderzoeker en Information security management. Vervolgens monitorde ik in mijn eerste baan de IT-omgeving van verschillende bedrijven als security operations analist. Dat werk bevestigde voor mij dat analyseren en correlaties vinden echt in mijn straatje past. Het is nog steeds een van de aspecten in mijn werk die mij een kick geven. Ook jaren later nog, in mijn klussen als cyber security consultant bij Nivo. Zoals nu, in mijn rol als security incident response engineer voor TU Delft. Ik adviseer over veilig en efficiënt online gedrag, treed op bij incidenten en ga op zoek naar zwakke plekken, zodat wij tijdig maatregelen kunnen nemen.
Bij het signaleren van een zwakke plek of gevaar gaat het vaak niet om het oppikken van 1 signaal. Want een signaal hoeft op zichzelf niet alarmerend te zijn. Maar een combinatie van ogenschijnlijk onschuldige signalen kan samen wel een risico aanduiden. Stel dat iemand die normaal gesproken alleen tussen 08:30 en 17:00 uur inlogt, dat ineens in het weekend om 01:30 uur doet. Dat is dan vreemd, maar niet vreemd genoeg om er met allerlei toeters en bellen op af te gaan. Maar in combinatie met andere afwijkingen wel. Als ik door correlaties te zien iets op het spoor kom, geeft dat mij veel energie. Het maakt mijn werk spannend.
Wat mijn collega’s en ik doen gaat dan ook echt ergens over. Denk maar aan de grote ransomware-aanval tegen de Universiteit Maastricht in 2019. Hackers hadden alle belangrijke systemen en gegevens versleuteld en pas toen de universiteit €197.000 betaalde, kregen studenten en medewerkers weer toegang. Dat is een nachtmerrie. Tegen zulke gevaren wapent mijn team de organisatie.
Dat kunnen wij IT’ers overigens niet alleen. Hoe beter iedereen binnen de organisatie zich bewust is van security, hoe minder wij nodig zijn. Het is een samenspel. In ons vak is het ook echt belangrijk om goed te luisteren en mee te denken met medewerkers. Security moet niet in de weg zitten van het dagelijks werk. Veel beveiligingsmaatregelen kunnen omslachtig of tijdrovend zijn, waardoor medewerkers de neiging hebben om shortcuts te nemen en gebruik te maken van alternatieven die sneller en gemakkelijker zijn, maar ook minder veilig. Ook een gebrek aan kennis of begrip kan bijdragen aan het gebruik van onveilige alternatieven. Die beweegredenen probeer ik in een goed gesprek te achterhalen, om tot een veiligere oplossing te komen waar ook die medewerker blij mee is. Ook dat sociale aspect van het werk geeft mij veel voldoening.
Het sociale en collegiale trekt mij trouwens ook zo aan bij Nivo. Ik word hier gezien, ook al ben ik wat introverter dan bijvoorbeeld een salesjongen is. De inhoud staat hier centraal. We zijn een bevlogen techneutengroep en maken elkaar steeds beter. En als ik een rotdag heb, zijn mijn collega’s van Nivo er voor me. Dat is heel bijzonder, want net als ik zitten de meesten van ons 5 dagen in de week bij de klant. Wat daarbij helpt is de grote hoeveelheid activiteiten die we samen doen. Van maandelijkse Tech Talks en jaarlijkse barbecues, tot onze winterschool en de jaarlijkse stranddag waarop ook familie welkom is. Dat waardeer ik enorm. En ik voel me hier andersom ook gewaardeerd.’